1999

1 januari 1999: Een goed jaar gewenst.
6 januari 1999: KLAAR, en nu echt. Alle problemen zijn verholpen, behalve: het verbindende tandwiel tussen startmotor en motorblok ontbreekt en er zit ergens een oliekanaaltje een beetje verstopt. Deze twee dingen moeten nog verholpen worden. Na de keuring.
29 januari 1999: Geld van de bank gehaald en motor opgehaald. Hij doet het echt! Ik schrik nog wel even van het geluid, maar Jerry vond het nog meevallen(!) Het volgende moet ik nog doen voor de keuring: knopje voor de claxon, uitlaatsteun opnieuw, maar nu steviger, lampefitting voor de teller, uitlaatgeluid terugbrengen, rembevestiging en wiel-assen borgen, plaatje met 'Zelfbouw' aanbrengen, beetje testrijder.(stiekum)
5 februari 1999: De afgelopen avonden heb ik gespendeerd aan het verbeteren van de uitlaatophanging en het stiller maken van het uitlaatgeluid door langere dempers in de pijpen te maken. Vanavond was dat klaar. En toen was het grote moment daar!!!! IK HEB GEREDEN!!!! Gewoon een beetje over de woonerven van mijn moderne nieuwbouwwijk, maar wat een sensatie, geweldig!!! Het rijdt!!!. Het schakelt!!! Het remt!!! Het stuurt!!! Alleen de kettingrand rammelt wel erg. Misschien bouw ik deze wel opnieuw, maar dan van 2 mm plaat i.p.v. 1 mm. Morgen ga ik met een collega naar Wünderlich in Duitsland. Hij rijdt een XT500 en die is hij aan het restaureren. Wünderlich is een postorder bedrijf gespecialiseerd in XT500's. Hij moet wat specifieke onderdelen hebben, ik ga er kijken voor een claxonknopje en een lampenfitting. Ja, ja, dat kan ik ook bij van Wijk halen (1 km ver), maar ik ga er voor naar Duitsland (300 km ver) Tja, auto van de zaak...
6 februari 1999: In Duitsland was het niks voor mij. Wel even bij HCS geweest voor dat lampje en de toeterschakelaar. Beide hadden ze niet. Schakelaar is besteld, lampje heb ik bij een electronicazaak gekocht. Het lampje geeft weinig licht, maar overdag zie je dat ie het doet.
7 februari 1999: De hele dag hagel en sneeuw. Het lampje van de teller gemonteerd en het draadje van de toeter naar het stuur geleid. Ook nog de accubak vastgelast en de accu verankerd. Verder schuimplastic onder de tank gestopt om het resoneren een beetje tegen te gaan. Ik had nog het idee om even illegaal te gaan rijden naar het tankstation, maar het weer was te slecht.
10 februari 1999: Nederland wordt geteisterd door sneeuwbuien. Van een beetje proefrijden komt weinig terecht. Ik heb wel een afspraak gemaakt met de RDW. Voor de niet-kenners, een eigenbouwmotorfiets moet eerst door de Rijksdienst Wegverkeer worden gekeurd (in Lelystad) voordat er een kenteken wordt afgegeven. Het merk wordt dan 'Eigenbouw'. De grote datum is 15 maart 1999 om 13:00 uur. De keuringseisen zijn in grote lijn: het moet goed in elkaar zitten, goed sturen, goed remmen en niet te veel lawaai maken. Er zijn wel wat meetbare eisen (breedte, hoogte, geluid) maar veel hangt af van de keurmeester die je op dat moment hebt. Er gaan heel wat indianen verhalen in het rond over de keuring, maar in maart gaan we het zelf meemaken.
13 februari 1999: Toeterschakelaar bij HCS gehaald en gemonteerd. De kettingrand rammelde nogal en die hebben we ingrijpend gewijzigd. Het eerste stuk heb ik eraf geslepen en vervangen door een alu afdekschildje gemonteerd aan de electrobox. Het laatste stuk heb ik laten zitten, alleen is de ophanging vervangen door een steviger exemplaar.
14 februari 1999: Vanmiddag het werk van zaterdag afgemaakt en lopend(!) naar het tankstation gegaan. De benzine was op!. Vandaar rijdend terug. Ik heb zeker nog een half uur rondjes gereden. Niet alleen over het woonerf (te veel ijs), maar gewoon over de asfalt weg. Het rijdt heerlijk. Ik merk niet zoveel van die starre achterkant, mijn zadel vangt het goed op. De uitlaten lekken en ploffen wel een beetje. Die moet ik in de loop van de week nog maar eens goed bekijken en dichtlassen.
15 februari 1999: De uitlaten gedemonteerd en kritisch bekeken. In de rechter zat een duidelijk gaatje. Dit gaatje en alle andere verdachte plekken dichtgelast. Het lijkt een beetje plamuren met staal: lassen, slijpen, opnieuw lassen, weer afslijpen, totdat het er vlak uitziet. Uiteindelijk met zeepsop en hard blazen (één kant afgeplakt) nog wat haarscheurtjes gedetecteerd. Toen alles weer monteren en starten. Het ploffen is weg. Als je met de hand langs de uitlaten voelt, is het dicht. Nu de borgdingetjes van de remmen en assen nog.
14 maart 1999: Eén dag voor de keuring. Het was de afgelopen weken nog wel even zweten. Ik rijd de laatste tijd zo af en toe een rondje om te testen. Anderhalve week geleden ging hij steeds slechter lopen. Het bleek dat mijn laadzekering doorbrandde. Daardoor werd de accu niet opgeladen. Die gaf onvoldoende spanning en daardoor ging de motor rot lopen. Vorig weekend weer naar Jerry gebracht. Daar bleek de rotor van de dynamo kapot. Als hij warm werd, ontstond er sluiting. Gisteren heb ik hem opgehaald en vandaag de laatste dingen gedaan. Borgingen, reflector, achterlichtglaasje beter gemonteerd, standaardconstructie verbeterd, nog wat kleine gaatjes dichtgelast. Bij de laatste rijtest bleek het achterlicht niet te branden. In de auto had ik gelukkig nog een duplo lamp. Nog even gereden en alles is nu naar wens. De carburateurs zijn afgesteld op de betere demping van de uitlaat. We zijn er klaar voor! Het grote moment is daar!!!
15 maart 1999: Ja, dat is een hele gebeurtenis, dat keuren. Ik was er om een uur of half twaalf en was niet eens de eerste. Het keuren zou om één uur beginnen. Ik was als tweede aan de beurt. Na mij en voor mij waren allemaal Harley's. Samen met degene die als eerste er was, waren wij de enige echte zelfbouwers. De rest waren jongens van bedrijven met bedrijfmatig gebouwde fietsen. Die hadden ook allemaal speciale keuringscarburateurs en uitlaten. Sommige van die motoren zagen er strak uit, maar er stond ook een zooitje bagger bij. De keuring bestond uit twee delen: een technische inspectie en een praktijkproef. Bij de technische inspectie was alleen de borging van voor- en achteras, de borging van de voorremkabel en de borging van de benzineslangen niet in orde. Verder viel mijn reflector er af. Zo'n keurmeester is heel redelijk. Het zijn vooral de remmen waar scherp op gelet wordt. Daarna was het weer wachten op de testpiloot. Het was wel een fraai gezicht om mijn motor met zo'n 100 km voorbij te zien gaan. De man wiebelde en schudde, reed bochtjes en deed er vanalles mee. Allemaal goed!! De remmen waren alleen net aan. Bij vol het gas open liep de motor toch niet echt lekker. Daarna de geluidsmeting. Met 50 km per uur vol gas gevend langs de microfoons: 87 dB. Dat zijn er 4 teveel. Helaas, maar de conclusie was dus: herkeuring. Maar niet getreurd, de hele technische constructie is goed, het enig lastige is het stil krijgen van uitlaten en luchtfilter. Daar gaan we de komende weken aan werken. Nieuwe datum is 19 april 1999.
Wat er mis was: voor- en achteras moest anders geborgd worden, voorremkabel mocht niet met een klembusje worden vastgezet, voorspatbordrand was te scherp, benzineleidingen moesten geborgd zijn, reflector moest deugdelijk bevestigd zijn, geluid was te hard.
Reflector dezelfde dag nog met een moertje vastgezet.
20 maart 1999: Bij van Wijk geweest voor een nieuwe voorrem kabel. De jongen die me hielp dacht lekker mee. Hij kwam met een achterremkabel van een Yamahabrommer, met aan het einde een aangelast draadeindje. Daar kan dan weer een stelschroef op. De kabel heb ik ingekort en aan het begin een 'paddestoelletje' gesoldeerd zodat hij in mijn handle kon. Zit puik, veel beter dan het was. In de koopjeshoek ook nog een stuk rubber gevonden voor om de spatbordrand. Daar kunnen ze ook niet meer over zeuren.
23 maart 1999: We zijn drie jaar bezig.
26 maart 1999: Kroonmoeren en splitpennen gekocht en gemonteerd. Staat meteen een stuk beter
27 maart 1999: We zijn begonnen met nieuwe uitlaten. Bij Roukama vier oude uitlaatbochten gekocht en bij van Wijk in de koopjeshoek een demper voor een Suzuki GSX 400. Een mooie chrome megafoon. Ook nog even bij Jerry vd Heiden geweest voor flensen en een soort ringen om de bochten origineel aan de cilinders te krijgen en gewoon voor een ouwehoer praatje. Het is wel grappig dat je over een motor onmiddelijk met wildvreemde mensen in gesprek raakt.
31 maart 1999: Zondagavond, maandagavond, dinsdagavond en vanavond bezig geweest met de nieuwe uitlaten. Het eerste stuk loopt hetzelfde als de vorige uitlaten. Alleen deze bochten zijn dunner. (38 mm ipv 50mm). Ter hoogte van de linker carburateur komen de twee uitlaten in één. Daarna een stukje pijp naar de demper. Het staat ook wel ruig. Een beetje zoals een Amerikaanse dirt-tracker. Ook meteen een stukje gereden. Er zitten nog wat lekjes in, maar de uitlaat is erg stil. Des te harder hoor je nu de carburateurs zuigen en ook de mechanische geluiden van de motor zelf, hoor je erg. Om de filters heb ik al een stuk schuimplastic gebonden. Tis geen gezicht en het helpt ook niet veel. Hoe ik dat stil krijg is me nog een raadsel. Misschien moet ik van dun aluminium een soort kastjes maken met dempend materiaal erin. Ik heb nog twee en een halve week de tijd...
7 april 1999: Ik zit al dagen te denken hoe ik een stiller luchtfilter kan maken. Allerlei ideeën hebben in mijn hoofd al de revue gepasseerd: van buisachtige constructies tot metalen broodtrommelachtigen. Totdat ik in de schuur een emmertje met stoepkrijt van mijn dochter zag liggen. Vroeger toen ik nog met een brommertje door het weiland crosste, maakte ik van zo'n emmertje een luchtfilter. Bij een automaterialenhandel heb ik een dik soort slang gekocht om van de carburateurs naar het de deksel van het emmertje te gaan, in het emmertje zit dempend materiaal en aan de onderkant een gat voor de frisse lucht. Aan het einde van slangen zit horregaas als filter. Het geheel heb ik met siliconenkit gesealed. Het hangt nu nog los, morgen zet ik het met een beugeltje vast. Ik ben waarschijnlijk de eerste XS650 die met een Bert en Ernie luchtfilter aan komt zetten! Ik heb nog een beetje gereden en het geluid van de carburateurs is redelijk gedempt. Nu nog een hitteschildje om de uitlaat en andere montagerubbers voor mijn tank en dan moet het het maar weer zijn. Het is jammer dat je nergens het geluid even kan testen.
8 april 1999: Het luchtfilter zit vast. Ik heb er een beetje mee gereden en het klinkt redelijk. Ik hoop dat het voldoende is.
16 april 1999: De hele avond bezig geweest om de uitlaat helemaal gasdicht te lassen. Ook met uitlaatkit de verschillende pijpen aan elkaar gezet. Daarna nog wat door de buurt gereden. We zijn helemaal klaar voor de keuring.
19 april 1999: Helaas pindakaas. Weer niet goed. Het uitlaatgeluid hebben we goed onder de knie. Alleen het geluid van de aanzuigende lucht in de carburateurs was te luid. Het gemiddelde was 85 dB. Ze testen in de tweede en derde versnelling (ik dacht alleen in de vierde) en nemen het gemiddelde van de luidsten. In zijn drie was tussen de 80 en 83 dB, in zijn twee tussen de 83 en 86. Het gemiddelde is dan 84,5, afgerond 85. Verder was alles onder controle. De oplossing zit mischien in de tandwielverhouding. Een groter tandwiel vóór, levert minder trekkracht en daardoor minder toeren en daardoor minder zuiging op het moment dat ze lang de microfoons gaan. Het is te proberen. Ook zal ik mijn Bert en Ernie luchtfilter verder vervolmaken om dat nog stiller te krijgen. Het volgende probleem kan alleen de tijd oplossen: de keuring is pas 14 juni 1999... In de tussentijd gaan we de motor maar afbouwen. Dus alles uit elkaar en spuiten en poedercoaten.
29 april 1999: We zijn begonnen met ontmantelen. Als probeeronderdeel heb ik het voorspatbord genomen. Eerste slijpen met een lamellenschijf, daarna plamuren, schuren, in de grondlak en daarna afspuiten. Het spuiten doe ik met een spuitbus. Daar kan ik aardig mee overweg. In het verleden heb ik mijn Volkswagenbus daar ook gedeeltelijk mee gespoten. De kleur is een beetje okerachtig geel. Daarna ben ik bezig geweest met de bedrading los te halen om de electrobox te kunnen demonteren. Ik laat het wel zoveel mogelijk intact, om straks niet opnieuw te moeten beginnen. Verder heb ik vanavond de tank afgeschuurd en in de grondlak gezet. Kunnen we die morgen of zaterdag spuiten. Voorstapbord, tank, electrobox en achterspatbord worden geel, forward controls en wat kleine dingetjes worden zwart, frame en accubak worden groen gepoedercoat. Heb ik al naar geïnformeerd, duurt twee weken, kost 250 gulden.
Mei 1999: van dat poedercoaten is niks gekomen. Ik heb het frame met groen spuitbussen gespoten. Het is de laatste tijd mooi weer, dus we kunnen veel buiten doen. Zo rond een uur of zeven wordt het mooi windstil. Je kan dan aardig spuiten. De spatborden, tank en kettingrand heb ik ook nog in de tweecomponenten blanke lak gespoten.
Eind mei 1999: Alles is gespoten en ik ben begonnen om het boeltje weer in elkaar te zetten. Eigenlijk gaat dat vrij snel: motorblok in het frame, voorvork erin, wielen erin, spatborden eraan, zadel en tank en klaar. Het meeste werk is nog de bedrading weer opnieuw maken. Jerry had de bedrading op een bestaande motor gemaakt, maar als je alles uitelkaar haalt, moet je soms draden doorknippen. Gelukkig heb ik alles goed gemerkt. Sommige draadjes monteer ik net even anders, zodat ze mooier wegvallen achter een buis of zo.
5 juni 1999: En dan staat er ineens een geel-groen monster! Een echte Ado-Den-Haag motorfiets, een Haagse Harrie scheurijzer. Een soort John Deer in motoruitvoering (waar heb ik dat meer gezien???). Het ziet er wilder uit dan ik had kunnen dromen, maar ja. Als je zelf wat bouwt, moet het wel opvallen. Alles zit weer in elkaar, starten, lopen! Verbazingwekkend dat het het allemaal weer doet, en dat in één keer...
Tot 13 juni 1999: Nu begint het grote afstellen. Ik heb bij Jerry standaard XS filters gehaald. Die heb ik met flexibel slang en een stripje ijzer aan mijn carburateurs gemaakt. Verder heb ik een aantal kleinere maten sproeiers meegenomen om te experimenteren. We moeten het blok op de een of andere manier terugtunen. Jerry heeft me wat tips aan de hand gedaan hoe ik het vermogen kan terugbrengen. Daar gaan we dan maar mee experimenteren.
13 juni 1999: Het tunen heeft aardig wat effect opgeleverd. Ik het het vermogen en daarmee het geluid goed kunnen terugbrengen. Maar dan slaat Het Noodlot toe.... Tijdens het laatste testrondje kapte het blok ermee. Ik ben terug naar huis gelopen. Er kwamen geen vonken meer uit de bougies. Er is iets electrisch kapot. In de electrobox is eigelijk niks te vinden. Alleen mijn contactslot is kapot. Maar ook al maak ik dat provisorisch, er blijven geen vonken komen. Paniek alom, maar niks helpt.
14 juni 1999: Ik heb de keuring afgebeld. De volgende datum is 16 augustus 1999.
19 juni 1999: Ik monteer een nieuw contactslot, maar het blijft vonkenloos. Het vreemde is dat het electrisch gedeelte van het frame (licht, claxon) het wel doet, maar het motorgedeelte niet.
20 juni 1999: Ik dek de motor af en ga mijn caravan halen. In juli zit ik in Spanje en denk alleen maar aan zon, zee, zand en tapas.
7 augustus 1999: Gebruind en uitgerust rijd ik met collega Marc naar Jerry om te kijken wat er nou aan de hand is, kortsluiting in de bobine, een lekstroom in het startrelais, ik weet het niet. Jerry wel, een aardedraad leek vast te zitten, maar maakte toch niet voldoende contact. Na vijf minuten draden doormeten kwam hij daar achter. Goed, boutjes vastzetten, starten, lopen.
15 augustus 1999: Met zwager Fred en een dB meter in het industrieterrein wat metingen verricht. Hoe ik ook mijn best doe, ik blijf binnen de norm van 83 dB. Dat geeft goede moed voor morgen.
16 augustus 1999: In de vakantie al een brief gekregen waarin de RDW met spijt moest meededelen dat de keuring om 8 uur 's morgens zou zijn. Dus om vijf uur mijn bed uit en om zes uur met zwager Fred richting Lelystad. Keurmeester Harrie was weer van de partij. Het miezerde een beetje en dus werd er binnen gekeurd. Er waren nog wat kleine technische dingetjes, maar die waren nu goed. Na het natekenen van de luchtfilters kon nu testpiloot Harrie de weg op. De aanpassingen in de carburateurs waren toch iets te rigoureus. Ter plekke heb ik een deel weer ongedaan moeten maken, omdat het ding niet boven de honderd uitkwam. Ja, Harrie laat zich niet foppen! OK het geluid was goed, 82 dB, netjes aan de norm. Maar nog steeds niet goedgekeurd. De voorrem functioneerde niet vodoende, de ketting rammelde en om wonderbaarlijke redenen schakelde het allemaal niet zo soepel. Ik baal wel een beetje dat dingen die eerst goed waren, nu ineens niet meer goed zijn. Zo blijven we bezig!!! Maar goed, de mens wikt en de RDW beschikt op het gebied van motorkeuringen. 27 september 1999 mogen we de aanpassingen laten zien.